هله عاشقان

هله عاشقان بكوشيد كه چو جسم و جان نماند

دلتان به چرخ پرد چو بدن گران نماند


دل و جان به آب حكمت ز غبارها بشوييد

هله تا دو چشم حسرت سوي خاكدان نماند


نه كه هر چه در جهانست نه كه عشق جان آنست

جز عشق هر چه بيني همه جاودان نماند


عدم تو همچو مشرق اجل تو همچو مغرب

سوي آسمان ديگر كه به آسمان نماند


ره آسمان درونست پر عشق را بجنبان

پر عشق چون قوي شد غم نردبان نماند


تو مبين جهان ز بيرون كه جهان درون ديده‌ست

چو دو ديده را ببستي ز جهان جهان نماند


دل تو مثال بامست و حواس ناودان‌ها

تو ز بام آب مي‌خور كه چو ناودان نماند


تو ز لوح دل فروخوان به تمامي اين غزل را

منگر تو در زبانم كه لب و زبان نماند


تن آدمي كمان و نفس و سخن چو تيرش

چو برفت تير و تركش عمل كمان نماند