۱۳۸۴/۰۷/۰۵

پاییز

گوی طلای گداخته بر اطلس ِ فيروزه‌گون
[سراسر ِ چشم‌اندازدر رويايي زرين مي‌گذرد.]
و شبح ِ آزادْگَرد ِ هَيوني يال‌افشان،
که آخرين غبار ِ تابستان را


کاهلانه
از جاده‌ی پُرشيببر مي‌انگيزد.
و نقش ِ رمه‌ييبر مخمل ِ نخ‌نما
که به زردی


مي‌نشيند.

طلاو لاجورد.
طرح ِ پيلي


در ابر و
احساس ِ لذتي


از آتش.
چشم‌انداز را


سراسر
در آستانه‌ی خوابي سنگينرويايي زرين مي‌گذرد
.

۴ نظر:

ناشناس گفت...

salam mohsen....kheyli sheret ali bood....lezat bordam...bi maraam ye sari ham be man bezan...baabate anab ham mamnoonam...

ناشناس گفت...

salam! kheyli zibaa boud...jeddi migam...

ناشناس گفت...

salam mohsen!
khoobi? chera up nemikoni? delam barat tang shode...movafagh bashi...rasti be man sar bezan...ya hagh

ناشناس گفت...

shiva shenavari said....
man ab,bargh,tilif,gaz,... hameye inaro shodam ama hanooz naterekidam benazare u chera?
chera be man sar nemizani va hey pa mizani? haaaaaaan?
ghorbon to